راستش رو بخوای دل بستن و دلشکستن واسم واژه های غریبی شده،خیلی سالها باهاش انس داشتم اما امروز از اونها و تمام خاطراتشان جدا میشم،چون من تویی دارم وتوهمچون منی،انسان ها تنها یا توکل و توجه می تونند زندگی کنند،و من می خواهم توکل کنم بی آنکه بخواهم بدانم چرا؟
تو زندگی آدم ها لحظاتیست که فراموش کردنش یعنی مرگ انسان ها....
می دونم مطلب این بارم گیج بود اما اینو واسه گیجایی می نویسم که حرفم رو خوب می فهمند با تمام گیجیشون
اینو باهات موافقم واقعا لحظه هایی هستن که ادم نمیتونه فراموش کنه!منتها فقط لحظه نیستن گاهی بعضی ادما هم هستن که ادم نمیتونه فراموششون کنه!!!
سلام دوست من لطفا به وبلاگ منم سر بزنید ممنون میشم
چرا نیومدین من منتظرتونم